ຕຳລາຮຽນຕ່າງໆ: ຊະນິດຂໍ້ມູນຕົວເລກທົດສະນິຍົມ

ຊະນິດຂໍ້ມູນຕົວເລກທົດສະນິຍົມ

ຂໍ້ມູນຈຳນວນຕົວເລກທົດສະນິຍົມຄືເລກຈຳນວນຈິງ (real number) ເຊິ່ງໃນລະບົບ

ຄອມພິວເຕີຈະເກັບຂໍ້ມູນປະເພດນີ້ ໂດຍແບ່ງຈຳນວນບິດທີ່ເກັບຂໍ້ມູນເປັນສອງສ່ວນຄືສ່ວນທີ່ເປັນຄວາມລະອຽດຂອງຕົວເລກ (mantissa) ແລະ ສ່ວນທີ່ເປັນຈຳນວນເລກຍົກກຳລັງ (exponent) ໂດຍສ່ວນທີ່ເປັນຄວາມລະອຽດຂອງຕົວເລກຈະເກັບຄ່າໃນຊ່ວງຕັ້ງແຕ່ -1.0ເຖິງ1.0

ແລະສ່ວນທີ່ເປັນເລກຍົກກຳລັງຈະເກັບຄ່າທີ່ເປັນເລກຍົກກຳລັງສອງ ພາສາຈາວາ ເກັບເລກຈຳນວນຈິງຕາມມາດຕະຖານ IEEE 754 ເຊິ່ງຈະແບ່ງເລກຈຳນວນຈິງອອກເປັນ single precision ແລະ double precision ໂດຍທີ່ຕົວແປແບບ single precision ຈະໃຊ້ເນື້ອທີ່ໜ່ວຍຄວາມຈຳຈຳນວນ 32 ບິດ ແບ່ງເປັນສ່ວນທີ່ເປັນຄວາມລະອຽດຂອງຕົວເລກຈຳນວນ 24 ບິດ ແລະສ່ວນທີ່ເປັນຈຳນວນເລກຍົກກຳລັງຈຳນວນ 8 ບິດ ດັ່ງສະແດງໃນຮູບທີ2.2 ສ່ວນຕົວເລກແບບ double precision ຈະໃຊ້ເນື້ອທີ່ໜ່ວຍຄວາມຈຳຈຳນວນ 64 ບິດ ແບ່ງເປັນສ່ວນທີ່ເປັນຄວາມລະອຽດຂອງຕົວເລກຈຳນວນ 53 ບິດ ແລະສ່ວນທີ່ເປັນຈຳນວນເລກຍົກກຳລັງຈຳນວນ 11 ບິດ

ຮູບທີ2.2 ຈຳນວນບິດ mantissa ແລະ exponent ສຳຫລັບຕົວແປແບບ single precision

ພາສາຈາວາກຳນົດຊະນິດຂໍ້ມູນຕົວເລກຈຳນວນທົດສະນິຍົມໄວ້ສອງຊະນິດ float ແລະ double

ໂດຍທີ່ຊະນິດ float ຈະເກັບຂໍ້ມູນຈຳນວນ 32 ບິດຕາມມາດຕະຖານແບບ single precision

ສ່ວນຂໍ້ມູນຊະນິດ double ຈະເກັບຂໍ້ມູນຈຳນວນ 64 ບິດຕາມມາດຕະຖານແບບ double precision ພາສາຈາວາກຳນົດຂໍ້ມູນຕົວເລກທົດສະນິຍົມໃຫ້ເປັນເລກທີ່ມີເຄື່ອງໝາຍຈຸດທົດສະນິຍົມເຊັ່ນ: 3.14 ຫລື 3.0 ນອກຈາກນີ້ຍັງສາມາດຂຽນຢູ່ໃນຮູບແບບຂອງຕົວເລກຍົກກຳລັງສິບ (exponential form) ໄດ້ໂດຍໃຊ້ຕົວອັກສອນ E ຫລື e ລະບຸຈຳນວນທີ່ເປັນເລກຍົກກຳລັງສິບ 6.02E23 ຫລື 2e-7

ຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ຊະນິດຕົວເລກທົດສະນິຍົມ ໂດຍທົ່ວໄປຈະຖືກກຳນົດໃຫ້ມີຊະນິດຂໍ້ມູນເປັນ double ແຕ່ພາສາຈາວາສາມາດກຳນົດຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ໃຫ້ມີຊະນິດຂໍ້ມູນເປັນ float ໄດ້ໂດຍໃສ່ຕົວອັກສອນ f ຫລື F ຕໍ່ທ້າຍເຊັ່ນ: 2.718F ຫລື 3.14f ເປັນຕົ້ນ

ນອກຈານີ້ພາສາຈາວາຈະກຳນົດຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ຊະນິດຕົວເລກທົດສະນິຍົມທີ່ມີອັກສອນ D ຫລື d ຕໍ່ທ້າຍວ່າເປັນຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ທີ່ມີຊະນິດຂໍ້ມູນເປັນ double ເຊັ່ນ: 3.14D ແຕ່ເນື່ອງຈາກໂດຍທົ່ວໄປຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ຊະນິດຕົວເລກທົດສະນິຍົມຈະຖືກກຳນົດໃຫ້ເປັນຊະນິດ double ຢູ່ແລ້ວ ຈຶ່ງບໍ່ມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງໃສ່ອັກສອນ D ຫລື d ຕໍ່ທ້າຍ

ຕົວຢ່າງຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ຂອງຕົວເລກທົດສະນິຍົມທີ່ຖືກຕ້ອງ

12. 12E2 12.0e2 12.0e2F -3.14F

ຕົວຢ່າງຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ຂອງຕົວເລກທົດສະນິຍົມທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ

1,234.0 1.2E108F

2.4 ຕົວແປແລະຄ່າຄົງທີ່

ຂໍ້ມູນທີ່ເກັບຢູ່ໃນໂປຣແກຣມເຊັ່ນຂໍ້ມູນທີ່ເປັນລັກສະນະຂອງອອບເຈັກ ຄຸນລັກສະນະຂອງຄາດ ແລະຂໍ້ມູນໃນເມທອດ ຈະແບ່ງເປັນສອງປະເພດຄືຕົວແປແລະຄ່າຄົງທີ່ ເຊິ່ງຕົວແປຄືຂໍ້ມູນທີ່ສາມາດປ່ຽນແປງຄ່າໄດ້ໃນໂປຣແກຣມ ໂດຍໃຊ້ຄຳສັ່ງກຳນົດຄ່າສ່ວນຄ່າຄົງທີ່ຄືຂໍ້ມູນທີ່ກຳນົດຄ່າໄດ້ພຽງເທື່ອດຽວ ແລະບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງຄ່າໄດ້ໃນໂປຣແກຣມທັງຕົວແປແລະຄ່າຄົງທີ່ທີ່ຈະຕ້ອງມີການປະກາດຊື່ແລະຊະນິດຂໍ້ມູນ ເພື່ອທີ່ຈະກຽມເນື້ອທີ່ໃນໜ່ວຍຄວາມຈຳສຳຫລັບເກັບຂໍ້ມູນ

ຄຳສັ່ງໃນການປະກາດຕົວແປຂອງພາສາຈາວາມີຮູບແບບດັ່ງນີ້

[modifier] dataType variableName[,variableName];

ໂດຍທີ່

Modifier ຄືຄີເວີດລະບຸຄຸນສົມບັດຕ່າງໆ ຂອງຕົວແປ access modifier ສ່ວນກໍລະນີທີ່ບໍ່ລະບຸຖືວ່າເປັນ default
dataType ຄືຊະນິດຂໍ້ມູນ
variableName ຄືຊື່ຂອງຕົວແປທີ່ເປັນໄປຕາມກົດການຕັ້ງຊື່

ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຄຳສັ່ງ

int amount;

ເປັນການປະກາດຕົວແປ amount ໃຫ້ມີຊະນິດຂໍ້ມູນ int

double x;

ເປັນການປະກາດຕົວແປ x ໃຫ້ມີຊະນິດຂໍ້ມູນ double

ນອກຈາກນີ້ຈາວາຍັງອະນຸຍາດ ໃຫ້ສາມາດປະກາດຊື່ຕົວແປທີ່ເປັນຊະນິດຂໍ້ມູນດຽວກັນໄດ້ຫລາຍໆ ຕົວແປພາຍໃນຄຳສັ່ງດຽວກັນ ຕົວຢ່າງ

float price, wholeSalePrice;

ເປັນຄຳສັ່ງປະກາດຕົວແປ price ແລະ wholeSalePrice ໃຫ້ມີຊະນິດຂໍ້ມູນເປັນ float

2.4.1 ຄຳສັ່ງຄ່າກຳນົດຄ່າ

ຕົວແປທີ່ມີການປະກາດຊະນິດຂໍ້ມູນແລ້ວສາມາດທີ່ຈະກຳນົດຫລືປ່ຽນແປງຄ່າໄດ້ໂດຍໃຊ້ຄຳສັ່ງກຳນົດຄ່າ (assignment statement) ເຊິ່ງມີຮູບແບບດັ່ງນີ້

variableName = expression; __

variableName = expression;

ໂດຍທີ່

variableName ຄືຊື່ຕົວແປ
expression ຄືນິພົດເຊິ່ງເປັນຜົນລັບທີ່ໄດ້ຈາກການຄຳນວນຂໍ້ຄວາມທີ່ອາດປະກອບໄປດ້ວຍຄ່າຄົງທີ່ຂໍ້ມູນຕົວແປ ແລະຕົວດຳເນີນການ (operator) ຕ່າງໆ ເຊິ່ງນິພົດອາດເປັນນິພົດທີ່ໃຫ້ຜົນລັບເປັນຂໍ້ມູນຄ່າຄົງທີ່ຊະນິດຕົງເລກຈຳນວນເຕັມ ຕັກກະ ຕົວເລກທົດສະນິຍົມ ອັກສອນ ຫລື ຂໍ້ຄວາມ ທັງນີ້ຂຶ້ນຢູ່ກັບຊະນິດຂໍ້ມູນແລະຄຳສັ່ງທີ່ໃຊ້

ຕົວຢ່າງຕໍ່ໄປນີ້ສະແດງການໃຊ້ຄຳສັ່ງກຳນົດຄ່າສຳຫລັບຕົວແປ ທີ່ໄດ້ທຳການປະກາດຊະນິດຂໍ້ມູນໄວ້ແລ້ວ

x = 1;

radius = 3.14;

c = ‘a’;

y = x+4*3;

ຄຳສັ່ງກຳນົດຄ່າຈະສັ່ງງານໃຫ້ເຄື່ອງຄອມພິວເຕີທຳງານສອງຂັ້ນຕອນຄື ຄຳນວນຜົນລັບຂອງນິພົດ ແລ້ວເກັບຜົນລັບທີ່ໄດ້ໃນຕົວແປເຊັ່ນ:ຄຳສັ່ງ

amount = 121+14;

ຈະມີຂັ້ນຕອນຄຳນວນຫາຜົນລັບເຊິ່ງຈະໄດ້ຄ່າເປັນ 135 ແລ້ວເກັບຜົນລັບທີ່ໄດ້ລົງໃນຕົວແປ amount

ຄຳສັ່ງກຳນົດຄ່າຈະຕ້ອງມີຊື່ຕົວແປຢູ່ທາງຊ້າຍມື ການໃຊ້ຄຳສັ່ງເຊັ່ນ:

1 = x;

ເປັນການໃຊ້ຄຳສັ່ງທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ ເພາະຄ່າຄົງທີ່ໃດໆ ບໍ່ສາມາທີ່ຈະເກັບຜົນລັບທີ່ໄດ້ຈາກນິພົດ

(ຄ່າຂອງx) ໄດ້

ນອກຈາກນີ້ເຮົາສາມາດທີ່ຈະນຳຊື່ຕົວແປທີ່ຈະກຳນົດຄ່າມາປະກອບໃນນິພົດໄດ້ ເຊັ່ນ:

x = x+1;

ເປັນຄຳສັ່ງທີ່ໃຫ້ນິພົດເພີ່ມຄ່າຂອງຕົວແປ x ທີ່ມີຢູ່ແລ້ວໄປອີກ 1 ແລ້ວນຳຜົນລັບທີ່ໄດ້ເກັບໄວ້ໃນຕົວແປ x ຄືເກົ່າ ເຊັ່ນ: ຖ້າ x ມີຄ່າເປັນ 5 ຈະກາຍເປັນ 6

ເຮົາສາມາດທີ່ຈະປະກາດແລະກຳນົດຄ່າເລີ່ມຕົ້ນຂອງຕົວແປ ພາຍໃນຄຳສັ່ງດຽວກັນໄດ້ ໂດຍມີ

ຮູບແບບຄຳສັ່ງດັ່ງນີ້

[modifier] dataType variableName = expression [,variableName = expression];

ເຊັ່ນ:

int amount = 123;

float price = 12.0f;

double x = 4.0, y = 2.5;

ໂປຣແກຣມທີ2.3 ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ສະແດງການປະກາດຕົວແປແລະການໃຊ້ຄຳສັ່ງກຳນົດຂອງຕົວແປທີ່ມີຊະນິດຂໍ້ມູນຕ່າງໆ ເຊິ່ງໂປຣແກຣມນີ້ຈະໃຫ້ຜົນລັບດັ່ງສະແດງໃນຮູບທີ2.3

ໂປຣມແກຣມທີ2.3 ຕົວຢ່າງການໃຊ້ຄຳສັ່ງກຳນົດຄ່າ

Text Box: public class VariableAssignDemo {
public void showDemo() {
int x,y;
boolean b1;
float z = 3.414f; /* The program will not be
compiled successfully if
a character f is missing */
double w;
x = 5;
y = 4;
b1 = (x > y);
w = x * 3.2;
System.out.println("x = " + x + " y = " + y);
System.out.println("b1 = " + b1);
System.out.println("z = " + z + " w = " + w);
}
}
-----------------------------------------------------------------
public class Main {
public static void main(String args[]) {
VariableAssignDemo obj = new VariableAssignDemo();
obj.showDemo();
}
}

ຮູບທີ2.3 ຜົນລັບທີ່ໄດ້ຈາກການລັນໂປຣແກຣມທີ2.3

2.4.2 ຄ່າຄົງທີ່

ການປະກາດຄ່າຄົງທີ່ໃນພາສາຈາວາທຳໄດ້ໂດຍການໃສ່ຄີເວີດ final ໜ້າຄຳສັ່ງປະກາດຊື່ໂດຍມີຮູບແບບດັ່ງນີ້

[modifier] final dataType CONSTANT_NAME = expression;

ໂດຍທີ່

modifier ຄືເວີດລະບຸຄຸນສົມບັດຕ່າງໆ ຂອງຄ່າຄົງທີ່ເຊັ່ນ access modifier
dataType ຄືຊະນິດຂໍ້ມູນຂອງຄ່າຄົງທີ່
CONSTANT_NAME ຄືຊື່ຂອງຄ່ຄົງທີ່ເຊິ່ງໂດຍທົ່ວໄປນິຍາມໃຊ້ຕົວອັກສອນພິມໃຫຍ່ແລະແຍກຄຳດ້ວຍເຄື່ອງໝາຍ _
Expression ຄືນິພົດທີ່ໃຫ້ຜົນລັບເປັນຊະນິດຂໍ້ມູນທີ່ສອດຄ່ອງກັບຊະນິດຂໍ້ມູນຂອງຄ່າຄົງທີ່

ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຄຳສັ່ງ

final int MINIMUM = 4;

final double MIN_GPA = 2.00;

ເປັນການປະກາດຄ່າຄົງທີ່ MINIMUM ໃຫ້ມີຊະນິດຂໍ້ມູນເປັນ int ໂດຍມີຄ່າເປັນ 4 ແລະຄ່າຄົງທີ່ MIN_GPA ໃຫ້ມີຊະນິດຂໍ້ມູນເປັນ double ໂດຍມີຄ່າເປັນ 2.00

ຄ່າຄົງທີ່ຈະກຳນົດຄ່າໄດ້ພຽງເທື່ອດຽວ ໂດຍຈະຕ້ອງມີການກຳນົດກ່ອນທີ່ຈະມີການເອີ້ນໃຊ້ງານ ເຊິ່ງເມື່ອກຳນົດຄ່າແລ້ວຈະບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງຄ່າໄດ້

ໂປຣແກຣມທີ2.4 ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ສະແດງການປະກາດຄ່າຄົງທີ່ແລະການໃຊ້ຄ່າຄົງທີ່ ເຊິ່ງຈະໃຫ້ຜົນລັບດັ່ງສະແດງໃນຮູບທີ2.4

$Text Box: public class ConstantDemo { public void showDemo() { final int MAXIMUM = 10; final double MIN_GPA; System.out.println("Maximum is " + MAXIMUM); MIN_GPA = 2.00; System.out.println("Minimum GPA is " + MIN_GPA); // MIN_GPA = 3.00; //illegal } } -------------------------------------------------------- public class Main { public static void main(String args[]) { ConstantDemo obj = new ConstantDemo(); obj.showDemo(); } }$ ໂປຣແກຣມທີ2.4 ຕົວຢ່າງສະແດງການປະກາດຄ່າຄົງທີ່

ຮູບທີ2.4 ຜົນລັບທີ່ໄດ້ຈາກການລັນໂປຣແກຣມທີ2.4

2.4.3 ຂອບເຂດຂອງຕົວແປແລະຄ່າຄົງທີ່

ຕົວແປແລະຄ່າຄົງທີ່ເຊິ່ງປະກາດຂຶ້ນຈະສາມາດໃຊ້ງານພາຍໃນບ໋ອກຄຳສັ່ງ {} ທີ່ປະກາດເທົ່ານັ້ນ ໂດຍພາສາຈາວາແບ່ງຕົວແປແລະຄ່າຄົງທີ່ເປັນສອງປະເພດຄື:

1. ຕົວແປຫລືຄ່າຄົງທີ່ທີ່ເປັນຄຸນລັກສະນະຂອງອອບເຈັກຫລືຄຸນລັກສະນະຂອງຄາດ

2. ຕົວແປຫລືຄ່າຄົງທີ່ທີ່ຢູ່ໃນບ໋ອກຂອງເມທອດທີ່ເອີ້ນວ່າຄ່າຄົງທີ່ພາຍໃນ (Local Constant) ຫລືຕົວແປພາຍໃນ (Local Variable)

ຕົວແປຫລືຄ່າຄົງທີ່ ທີ່ເປັນຄຸນລັກສະນະຂອງອອບເຈັກຫລືຄຸນລັກສະນະຂອງຄາດຄື ຕົວແປຫລືຄົງທີ່ທີ່ປະກາດພາຍໃນບ໋ອກຂອງຄາດ ເຊິ່ງຢູ່ນອກເມທອດຂອງຄາດ ຕົວແປຫລືຄ່າຄົງທີ່ປະເພດນີ້ຈະມີຂອບເຂດໃຊ້ງານຢູ່ພາຍໃນຢູ່ພາຍໃນຄາດໂດຍທີ່ທຸກໆ ເມທອດໃນຄາດສາມາດເອີ້ນໃຊ້ໄດ້ ສຳຫລັບຕົວແປປະເພດນີ້ຈະຖືກກຳນົດຄ່າເລີ່ມຕົ້ນໃຫ້ໂດຍອັດຕະໂນມັດດັ່ງຕາຕະລາງທີ2.5

ຕາຕະລາງທີ2.5 ຄ່າເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຖືກກຳນົດໃຫ້ອັດຕະໂນມັດ

ຊະນິດຂໍ້ມູນ	ຄ່າເລີ່ມຕົ້ນ
Boolean	False
Byte	0
Short	0
Int	0
Long	0L
Float	0.0f
Double	0.0
Char	‘\u0000’
ຄາດ	Null

ສຳຫລັບຄ່າຄົງທີ່ຫລືຕົງແປທີ່ຢູ່ພາຍໃນບ໋ອກຂອງເມທອດ ຈະມີຂອບເຂດການໃຊ້ງານຢູ່ພາຍໃນບ໋ອກເທົ່ານັ້ນ

ໂປຣແກຣມທີ2.5 ສະແດງຕົວຢ່າງຕົວແປທີ່ເປັນຄຸນລັກສະນະຂອງອອບເຈັກ ແລະຕົວແປທີ່ເປັນຕົວແປພາຍໃນ ໂດຍໂປຣແກຣມນີ້ມີຕົວແປ i ທີ່ເປັນຄຸນລັກສະນະຂອງອອບເຈັກ ສ່ວນຕົວແປ j ແລະ k ໃນເມທອດ method2() ກໍ່ເປັນຕົວແປພາຍໃນອີກຕົວໜຶ່ງເຮົາບໍ່ສາມາດທີ່ຈະເອີ້ນໃຊ້ຕົວແປ k ນອກເມທອດ method1() ໄດ້ ນອກຈາກນີ້ຕົວແປ j ໃນເມທອດທັງສອງຈະຖືວ່າເປັນຕົວແປຄົນລະຕົວກັນ

ໂປຣແກຣມທີ2.5 ຕົວຢ່າງສະແດງຂອບເຂດຂອງຕົວແປ

Text Box: public class VariableScopeDemo {
public int i; // object variable
public void method1() {
int j = 4; // local variable
int k = 2; // another local variable
}
public void method2() {
int j = 0; // local variable
System.out.println(i); // calling an object variable i
// System.out.println(k); // illegal
}

}

ຕົວແປທີ່ເປັນຄຸນລັກສະນະຂອງອອບເຈັກຈະສາມາດເກັບ ແລະປ່ຽນແປງຄ່າທີ່ເກັບໄວ້ໃນໜ່ວຍຄວາມຈຳໄດ້ຕາບໃດທີ່ອອບເຈັກຍັງຖືກອ້າງອີງໃນໂປຣແກຣມ ຕົວແປພາຍໃນຈະເປັນຕົວແປທີ່ກຳນົດໃນບ໋ອກຂອງເມທອດ ເຊິ່ງຈະມີຂອບເຂດການໃຊ້ງານຢູ່ພາຍໃນບ໋ອກທີ່ກຳນົດຂຶ້ນເທົ່ານັ້ນ ຕົວແປປະເພດນີ້ຈະຖືກສ້າງຂຶ້ນເມື່ອມີການເອີ້ນໃຊ້ງານເມທອດທີ່ຕົວແປປະກາດຢູ່ ແລະຈະຖືກລົບຖິມເມື່ອສິ້ນສຸດການທຳງານຂອງເມທອດ ດັ່ງນັ້ນໃນບາງເທື່ອຈະເອີ້ນຕົວແປປະເພດນີ້ວ່າຕົວແປຊົ່ວຄາວ (temporary variable) ຕົວແປທີ່ປະກາດຢູ່ໃນ argument ຂອງເມທອດ ກໍ່ຈັດຢູ່ໃນຕົວແປປະເພດນີ້ຄືກັນ

ໂປຣແກຣມທີ2.6 ສະແດງຕົວຢ່າງຂອງການປະກາດແລະໃຊ້ງານຕົວແປພາຍໃນແລະຕົວແປຂອງອອບເຈັກ ຄາດ ScopeExample ຈະມີຕົວແປຂອງອອບເຈັກ i ທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນເມື່ອມີການສ້າງອອບເຈັກຂອງຄາດແລະເກັບຢູ່ໃນ Heap Memory ດັ່ງສະແດງໃນຮູບທີ2.5 ແລະເມື່ອມີການເອີ້ນໃຊ້ເມທອດ method1() ແລະ method2 () ຕົວແປພາຍໃນ i ແລະ j ຈະຖືກສ້າງຂຶ້ນແລະຖືກລົບຖິມໄປເມື່ອອອກຈາກເມທອດດັ່ງສະແດງໃນຮູບທີ2.5

ໂປຣແກຣມທີ2.6 ຕົວຢ່າງສະແດງຕົວແປພາຍໃນແລະຕົວແປຂອງອອບເຈັກ

Text Box: public class ScopeExample {
private int i=1;
public void method1() {
int i=4, j=5;
this.i = i+j;
method2(7);
}
public void method2(int i) {
int j=8;
this.i = i+j;
}
}
----------------------------------------------------------
public class TestScoping {
public static void main(String args[]) {
ScopeExample scope = new ScopeExample();
scope.method1();
}
}

ຮູບທີ2.5 ການເກັບຄ່າຂອງຕົວແປໃນໜ່ວຍຄວາມຈຳ

ພາສາຈາວາກຳນົດວ່າຕ້ອງມີການກຳນົດຄ່າເລີ່ມຕົ້ນໃຫ້ກັບຕົວແປທີ່ປະກາດໄວ້ ກ່ອນທີ່ຈະສາມາດເອີ້ນໃຊ້ງານໄດ້ໃນກໍລະນີຂອງຕົວແປຂອງອອບເຈັກຫລືຕົວແປຂອງຄາດ ພາສາຈາວາຈະກຳນົດຄ່າເລີ່ມຕົ້ນໃຫ້ໂດຍອັດຕະໂນມັດດັ່ງຕາຕະລາງທີ2.5 ແຕ່ໃນກໍລະນີຂອງຕົວແປພາຍໃນຈະຕ້ອງມີຄຳສັ່ງໃນການກຳນົດຄ່າເລີ່ມຕົ້ນເອງ ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນຈະເກີດຂໍ້ຜິດພາດໃນຂັ້ນຕອນຄອມພາຍ (Compile Error) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຄຳສັ່ງ

public void demoMethod(){

int x = (int)(Math.random()*10);

int y,z;

if (x > 5) {

y = 6;

= x+y;

}

ຈະເຮັດໃຫ້ໂປຣແກຣມບໍ່ສາມາດຄອມພາຍຜ່ານໄດ້ເນື່ອງຈາກຄ່າ y ມີໂອກາດທີ່ຈະບໍ່ຖືກກຳນົດຄ່າເລີ່ມຕົ້ນກ່ອນໃຊ້ງານ

ຕຳລາຮຽນຕ່າງໆ

หน้าเว็บ

ຊະນິດຂໍ້ມູນຕົວເລກທົດສະນິຍົມ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น